تأثیر درمان افسردگی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان

چکیده مقدمه: سرطان پستان شایع‌ترین سرطان در زنان ایرانی گزارش شده است. این سرطان دارای عوارض سایکولوژیکال از جمله افسردگی و اضطراب می‌باشد. کیفیت زندگی شاخصی است که در مبتلایان به سرطان پستان از جمعیت عمومی پایین‌تر می‏باشد. هدف اصلی مطالعه، بررسی کیفیت زندگی و شدت نسبی افسردگی در بیماران مبتلا به سرطان پستان و ارتباط بین کیفیت زندگی و درمان افسردگی در این بیماران است. روش بررسی: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود و نمونه‌گیری به شکل خوشه‌ای انجام گرفت. جمعیت مورد مطالعه، 50 بیمار زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به کلینیک بیماری‌های پستان جهاد دانشگاهی بود. افسردگی در این بیماران با استفاده از پرسشنامه BDI-SV وکیفیت زندگی آنها نیز با استفاده از پرسشنامه SF-36 در ابتدا و انتهای مطالعه و پس از مداخله درمانی در بیماران مراجعه‌کننده به روان‌پزشک مورد ارزیابی قرار گرفت. تغییرات در نمره BDI-SV و SF-36با استفاده از T-test ارزیابی شد. یافته‌ها: از بین 50 بیمار مورد مطالعه، 31 بیمار (62%) طی ارجاع ما به روان‌پزشک، جهت درمان افسردگی مراجعه کردند. میانگین نمره BDI-SV در بیماران در ابتدای مطالعه، 18 و در انتهای مطالعه، 5/6 بود که این تغییر با استفاده از Paired-Sample T-test، معنادار ارزیابی گردید (p<0.000). میانگین نمره SF-36 بیماران در ابتدای مطالعه، 51.68 و در پایان مطالعه، 25/68 بود که این تغییر نیز با استفاده از Paired-Sample T-test، معنادار ارزیابی گردید (p<0.000). افزایش نمره کیفیت زندگی در بیماران دو گروهی که به روان‌پزشک مراجعه داشتند و نداشتند، تفاوت معناداری نداشت (p=0.999). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان‌دهنده بهبود معنادار افسردگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان سه ماه پس از پایان اقدامات درمانی مربوط به بیماری می‌باشد. عدم تفاوت معنادار آماری بین تغییرات نمره کیفیت زندگی در دو گروه بیماران مبتلا به سرطان پستان که به روان‌پزشک مراجعه داشتند و نداشتند می‌تواند معرف اهمیت سایر عوامل موثر در بهبود کیفیت زندگی این بیماران باشد که لازم است در روند درمان آنان مد نظر قرار گیرد.